นะโม 3 จบ

เป็นเรื่องที่ยายเล่าให้ฟังเลยนำมาเล่าต่อ
เมื่อตอนที่ยายเป็นสาวรุ่นอายุ 17 ปี ท่านได้เดินทางกลับไปเยี่ยมบ้านเกิดที่ อ.วาปีปทุม จ.มหาสารคาม ซึ่งปัจจุบันท่านได้ย้ายมาอยู่ที่ อ.ชุมพวง จ.นครราชสีมา ซึ่งสมัยก่อนการเดินทางถ้าไม่เดินก็ใช้เกวียน หรือไม่ก็ขี่ม้า รถยังไม่มี ท่านได้เดินทางไปกับพี่ชาย และได้มาพักค้างคืนที่บ้านงิ้ว อ.วาปีปทุม โดยพักที่วัด ซึ่งวัดอยู่นอกหมู่บ้านและมีทางที่ชาวบ้านใช้สัญจรผ่านวัด โดยยายพักที่ศาลาหลังเตี้ย ใต้ถุนศาลาเป็นคอกม้าท่านนอนตรงบันไดขึ้นศาลาพอดี ในคืนนั้นฝนตกแรงมากตกนานพอสมควร พอฝนเริ่มซาลงก็มีแสงไฟดวงนึง เข้าใจว่าเป็นแสงไฟของชาวบ้านเขาไปหาจับกบจับเขียด แสงไฟเลื่อนมาช้าๆแล้วมาหยุดที่บันไดขึ้นศาลา ที่เห็นนั้นไม่ใช่ชาวบ้านแต่เป็นพระ เป็นพระไม่มีหัว ห่มจีวรมือถือเทียน ท่านตกใจมากจะร้องก็ร้องไม่ออก จะเรียกพี่ชายหรือหลวงพ่อก็ไม่กล้า ( ท่านเรียกผีพระนั้นว่าผีเผต (เปรต) ) ขณะที่ผีนั้นกำลังก้าวขึ้นบันไดตอนนั้นท่านนึกอะไรไม่ออก นึกได้อย่างเดียวคือ นะโมตัสสะ พอท่องจบแรก ผีนั้นหยุดแล้วยืนนิ่ง พอจบสอง แสงเทียนเริ่มอ่อนลง พอจบสาม แสงเทียนดับวูบลงพร้อมกับร่างของผีนั้นก็หายไปด้วย และไม่มีอะไรรบกวนอีก จนเช้าท่านจึงเล่าให้พี่ชายและหลวงพ่อฟัง ท่านว่าคงเป็นพระที่ทำผิดในขณะที่บวช เลยได้รับทุกข์อย่างนี้.....

....นี่แหละครับ อานุภาพของ นะโม....:boo: