๒๒ “โดยปกติคนเราย่อมมีหมู่คณะ และถ้อยทีถ้อยอาศัย ซึ่งกันและกัน จึงต้องมีการปลูกไมตรี ผูกมิตรไว้ในคนดีๆ ด้วยกันทั้งหลาย เมื่อมีไมตรี มีมิตรก็เชื่อว่ามี

แชร์หน้านี้

Loading...