Album: บทกลอน
การได้พานพบประสบมิตร<br /> จะใกล้ชิดสนิทแนบฐานะไหน<br /> สิ่งหนึ่งต้อจดจำให้ขึ้นใจ<br /> คนนั้นไซร์เป็นสิ่งมีชีวิต<br /> พฤติกรรมไม่ว่าบวกหรือลบ<br /> มีอยู่ครบในคนนั้นมั่นสนิท<br /> อย่าตั้งใจกับใครเกินความคิด<br /> เรามิใช่เจ้าชีวิตของใครใคร<br /> <br /> ใครอยากเป็นต้นเหตุความล้มเหลว<br /> คนแสนเลวก็ไม่รับอย่าสงสัย<br /> อย่าคาดหวังกับคนมากเกินไป<br /> ไม่มีใครเป็นทุกอย่างดั่งต้องการ<br /> <br /> ทุกคนอยากมีเวลาเป็นส่วนตัว<br /> ไว้ยิ้มหัวร้องไห้ไว้ไขขาน<br /> อย่าให้เวลากับคนจนเกินนาน<br /> สิ่งเคยหวานอาจพาลขมตรมฤทัย<br /> <br /> เกิดเป็นคนมิควรเปลี่ยนแปลงคน<br /> แสนสุดทนคนอาจรับไม่ไหว<br /> หากว่าเปลี่ยนแปลงคนมากเกินไป<br /> จะเหลือใครให้เป็นตนของคนนี้<br /> <br /> อย่าบังคับคนหนึ่งคนมากกว่านี้<br /> หากคนหลุดจากที่แม้เพียงหน<br /> คนจะหันหลังให้คนบังคับตน<br /> แม้นวายชนม์คนมิให้ใครบงการ<br /> <br /> อยากรู้จักผู้ใดให้เรียนรู้<br /> อย่าเป็นผู้เปลี่ยนแปลงเสียทุกหน<br /> หากคบใครให้รู้ในใจคน<br /> มีหรือคนชอบให้ใครเปลี่ยนแปลงกัน
จัดการ